- namazsız
- s. 行经的, 来月经的; 身子不洁净的(女人)
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
namazsız — sf. 1) Aybaşı durumunda olan (kadın) 2) Namaz kılmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
binamaz — f. namazsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
BÎ-NAMAZ — f. Namaz kılmayan, namazı terkeden, namazsız. Beynamaz. (Bak: Târik üs salât) Namaz, İslâmın temel şartlarından biridir. Peygamberimiz (A.S.M.), namaz dinin direğidir demiştir. Namazını terkeden dininin direğini yıkmış olur. Beş vakit namaz için… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RAFIZA — Şii fırkalarından bir tâife. Hak mezhepten ayrılmış, namazsız, itikadı bozuk kimse. * Asker kaçağı güruhu. * Düstur, akide ve nizam kabul edilen esaslardan ayrılanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük